Stale niskostopowe dla energetyki

Są to stale przeznaczone do pracy w podwyższonych temperaturach (450-600°C). Stale te muszą charakteryzować się dużą odpornością na pełzanie, wytrzymałością na działanie długotrwałych obciążeń, stabilnością własności mechanicznych i żaroodpornością w temperaturach pracy. Własności te zostały osiągnięte poprzez wprowadzenie do ich składu Mo, V i Cr.
Typowymi przedstawicielami tej grupy są stale: 16M, 15HM, 10H2M i 13HMF.
Stale te charakteryzują się podwyższoną skłonnością do podhartowania i występowania w złączach pęknięć zimnych. Spawalność ich można oceniać opierając się na równoważniku węgla Ce. Technologia spawania tych stali zwykle przewiduje stosowanie podgrzewania wstępnego przed spawaniem, a po spawaniu przeprowadzenie
obróbki cieplnej złączy. Podstawowym zaleceniem technologicznym przy spawaniu tej grupy stali jest zachowanie maksymalnej zgodności składu chemicznego spoiny i materiału rodzimego, ponieważ w warunkach długotrwałej eksploatacji złączy spawanych w podwyższonych temperaturach mogłyby wystąpić niekorzystne zjawiska związane z dyfuzją (pęknięcia dyfuzyjne).