Stale chromowo-niklowe

Austenityczne stale chromowo-niklowe wykazują w szerokim zakresie temperatur odporność na korozje, żaroodporność i żarowytrzymałość. Najbardziej rozpowszechniona grupę stali Cr-Ni stanowią stale typu 18-8 (np. stal X6CrNiTi 18-10).
Stale te posiadają strukturę austenityczną z wydzieleniami węglików i pewną ilością ferrytu na granicach ziaren.
Na ogół uważa się, ze są to stale łatwo spawalne. Jednakże przy spawaniu tych stali występuje szereg trudności:
- możliwość zmniejszenia lub utraty odporności korozyjnej,
- duża skłonność spoin do pękania na gorąco,
- wzrost kruchości złączy podczas eksploatacji w podwyższonych temperaturach,
- duża skłonność do porowatości spoin,
- większe niż przy zwykłych stalach naprężenia i odkształcenia złączy.
Technologia spawania stali austenitycznych zaleca przestrzeganie następujących zasad:
- należy wprowadzić do złącza możliwie małą ilość ciepła (spawać małymi energiami liniowymi łuku, stosować wąskie ściegi),
- należy stosować spoiwa zapewniające uzyskanie spoin o strukturze dwufazowej (zawartość ferrytu w spoinach powinna wynosić 5-10%),stosować spoiwa z małą ilością zanieczyszczeń (S, P, O₂)
- w miarę możliwości po spawaniu należy zastosować przesycanie lub wyżarzanie stabilizujące konstrukcji.
Spawanie stali wysokostopowych wykonywane jest przeważnie następującymi metodami:
- elektrodami otulonymi (elektrody zasadowe i rutylowe),
- w osłonach gazowych (GTA, GMA),
- łukiem krytym (topniki zasadowe),
- mikroplazmowo, plazmowo i wiązką elektronów.