Tutaj łączenie elementów odbywa się na zgrzewarkach wyposażonych w elektrody krążkowe a połączenie uzyskuje się wzdłuż linii składającej się z nachodzących na siebie zgrzein punktowych. Najczęściej stosuje się tzw. Zgrzewanie liniowe przerywane, przy którym przepływ prądu odbywa się z regularnymi przerwami, a elektrody krążkowe obracają się ze stałą prędkością. Grubość zgrzewanych elementów nie przekracza na ogół 3mm, bo przy większych grubościach bardziej ekonomiczne okazuje się spawanie.

Podział:
1) zgrzewanie liniowe na zakładkę (najczęściej stosowane),
2) zgrzewanie liniowe z rozwalcowaniem szwu,
3) zgrzewanie liniowo-doczołowe przy użyciu folii
4) zgrzewanie liniowo-garbowe.

Parametry:
- siła docisku elektrod,
- natężenie prądu zgrzewania,
- czas przepływu prądu zgrzewania,
- czas przerw w przepływie prądu,
- prędkość zgrzewania.

Szczelną zgrzeinę liniową uzyskuje się, gdy poszczególne zgrzeiny zachodzą na siebie na 1/3 – 1 ich długości.
Prędkość zgrzewania liniowego wynosi 0,5 – 3 m/min. Tą metodą można zgrzewać stale węglowe i stopowe oraz metale niezależne.