Elementy o chropowatych powierzchniach czołowych, zamocowane w szczękach zgrzewarki, ustawione są bez wywierania docisku osiowego. Przy włączeniu prądu następuje przesuw jednego elementu i zbliżenie powierzchni czołowych, które stykają się w jednym lub kilku punktach. Przez powstałe styki płynie prąd o dużej gęstości, co powoduje nagrzewanie metalu do temp. parowania, przez co lokalne styki zrywają się i tworzą się w innych miejscach. Towarzyszy temu również silne działanie silne działanie pola elektromagnetycznego.
W wyniku parowania metalu i działania pola magnetycznego procesowi zrywania się styku (mostków) towarzyszy silne iskrzenie.
Podczas iskrzenia temp. lokalnych styków silnie wzrasta (do temp. 20 000°C).

Po zakończeniu procesu wyiskrzenia zaczyna się proces spęczania (częściowo pod prądem) w wyniku działania docisku, co powoduje odkształcenie materiału i powstanie złącza.
Zgrzewanie podgrzewaniem – przed rozpoczęciem etapu wyiskrzania elementy podgrzewa się przez wyiskrzanie przerywane (3-20 zwarć trwających 0,3-1,5s).
Parametry zgrzewania iskrowego są podobne jak przy zgrzewaniu zwarciowym z tym, że dochodzą dodatkowe – prędkość wyiskrzania i spęczenie oraz naddatek na wyiskrzenie.

Zastosowanie zgrzewania iskrowego łączy: elementy o przekrojach zwartych, elementy kształtowe i rurowe,taśmy i blachy.
Iskrowo zgrzewa się: stale węglowe i stopowe, miedź, aluminium i ich stopy, nikiel, tytan, i żeliwo. Można też zgrzewać metale różnorodne np. Cu + Al.
Przy zgrzewaniu iskrowym z podgrzewaniem można uzyskać szerszą strefę materiału nagrzanego do temp. plastyczności.

Zalety zgrzewania iskrowego:
- łatwe przygotowanie powierzchni czołowych, zgrzewanych elementów,
-mniejsze zużycie energii i większa wydajność procesu niż zgrzewanie zwarciowe ,bardziej wytrzymałe złącza,
- większe możliwości zgrzewania różnorodnych materiałów ze sobą.