Kobalt (Co, łac. cobaltum) właściwościami chemicznymi zbliżony jest do żelaza i niklu, jest bardzo odporny na działanie alkaliów, rozpuszcza się natomiast w mocnych kwasach, zwłaszcza w azotowym.
Metal ten wykazuje właściwości ferromagnetyczne (nieco słabsze niż żelazo). Temperatura topnienia 1494,85°C, masa atomowa 58,93 u, gęstość 8,9 [g/cm3].
Jest srebrzystobiałym, błyszczącym, ciągliwym i metalem .
Występuje w skorupie ziemskiej w postaci dwóch minerałów: smaltyn i kobaltyn , które występują zwykle przy złożach siarki.
Metaliczny kobalt jest składnikiem niektórych stopów o wysokich parametrach (tzw. nadstopy). W postaci metalicznej lub jako tlenek jest składnikiem elektrod akumulatorów litowo-jonowych, niklowo-kadmowych i niklowo-metalowo-wodorkowych.