Jedną z najbardziej rozpowszechnionych i stosowanych metod badań nieniszczących stały się badania radiologiczne spoin. Jest to możliwe dzięki takim zaletom jak:

1. dobra wykrywalność niezgodności wewnętrznych
   
2. prosta interpretacja wyników badań (przez doświadczony personel),
   
3. uzyskaniu radiogramu który może być wielokrotnie analizowany.
   

W badaniach najczęściej wykorzystuje się promieniowanie X(Roentgena) lub promienie g (gamma). Kontrola radiologiczna polega na wykonaniu radiogramów badanych złączy, następnie opisaniu zaobserwowanych na otrzymanych radiogramach niezgodności(miejsc o różnym zaciemnieniu) i ocenie, na ich podstawie, jakości złączy. Różnice w zaciemnieniu są wynikiem zmiany natężenia promieniowania które zostało zaabsorbowane przez materiał w różnym stopniu zależnym od wymiaru „grubości” wady. Metoda powszechnie stosowana dla złączy doczołowych rzadziej dla kątowych ze spoinami czołowymi ze względu na konieczność obustronnego dostępu do złącza(film znajduje się po przeciwnej stronie niż źródło promieniowania. Techniki wykonywania radiogramów są przedstawione w